2 juli 2013
Wijkschouw en verkeer
In de zomer houden we altijd wijkschouwen in alle dorpen en wijken. Dit doen we met medewerkers van de gemeenten, leden van de gemeenteraad en van het college en -het belangrijkste- met vertegenwoordigers van de bewoners.
Het is altijd een goed moment om van bewoners te horen hoe zij denken over het onderhoud door de gemeente. Het moet namelijk schoon, heel en veilig zijn. Gemakkelijk gezegd maar wat verstaan we daar onder? Tijdens een wandeling staan we letterlijk stil bij diverse punten en worden grote en kleine problemen besproken. Gelukkig krijgen we ook veel complimenten!
Omdat ik wijkwethouder ben van ’s-Heer Hendrikskinderen, Wolphaartsdijk, het Goese Meer en de binnenstad heb ik aan die wijkschouwen meegedaan. Dit jaar hebben we extra gelet op veiligheid. Soms kwam ook de verkeersveiligheid duidelijk aan bod. Bijvoorbeeld in de binnenstad, waar we stil stonden bij de twee pinautomaten aan het Admiraalsplein. Bij één ervan hebben we een parkeerplaats aangelegd, omdat de ervaring leert dat mensen anders toch op de stoep parkeren. Toch ben ik er niet tevreden over, want ik zie vaak auto’s keren om de parkeerplaats te bereiken. Ook staan er soms geldauto’s dwars op het fietspad om de geldautomaat te vullen. De binnenstadsbewoners en de ondernemers vinden het ook niet veilig. Ik heb er de opdracht bij om deze situatie te verbeteren.
Het Goese Meer ligt er prima onderhouden bij. Toch is hier een duidelijk knelpunt voor fietsers, die vanuit het Goese Meer naar Kattendijke of langs de Manneeweg fietsen (en andersom). Het stukje Krukweg is hier erg onoverzichtelijk; auto’s moeten goed opletten op fietsers. Ook het maaiwerk roept de nodige vragen op. Langs de wegen in de wijk zelf wordt 13 keer per seizoen gemaaid, het lange gras langs de andere wegen 3 keer per seizoen. Maar langs een fietsroute of op een gevaarlijke hoek wordt vaker gemaaid.
In ’s-Heer Hendrikskinderen is zoveel aandacht besteed aan de veiligheid, dat je in het hele dorp maar stapvoets kunt rijden vanwege de vele drempels. Hier is het grootste probleem dat langs sommige wegen de hagen erg ver zijn doorgegroeid zodat de weg of stoep heel smal wordt. We discussiëren of de gemeente een handhavingsactie moet doen. Uiteindelijk besluiten we dat het beter is om hier een artikel in de het blad van de dorpsvereniging aan te wijden.
Tenslotte in Wolphaartsdijk wordt de nieuwe route over de Aardebollenweg goed gebruikt. Toch gaat er nog veel verkeer door de Lepelstraat. We kunnen het niet ter plekke zien, want op het moment van de schouw wordt er druk gewerkt om kabels en leidingen te verleggen, omdat hier in het najaar geasfalteerd zal worden. Allemaal onderhoud om de situatie beter en veiliger te maken.
Ik weet dat we hiermee nooit klaar zijn. Binnenkort krijg ik het rapport van alle zomerschouwen, waar weer veel aanbevelingen in staan voor verdere verbeteringen. Het is wel een heel prettig idee dat we in alle dorpen en wijken van Goes met de bewoners hebben gesproken over hun buurt!
7 maart 2013
Verkeerschaos
Het verkeer in Goes is altijd een dankbaar onderwerp van discussie. Het is net als het weer, iedere dag anders en je kunt er altijd met je buurman of buurvrouw een gesprek over aanknopen. Bijvoorbeeld over de parkeertarieven, de wachttijden bij de spoorbomen, de files bij het knooppunt Zeelandhallen etc. Constante factor is, dat de doorstroming van het verkeer in Goes best problematisch is voor een gemeente van deze omvang. Dat komt onder andere omdat we zo’n mooie binnenstad hebben, met een supergezellig centrum en heel groot en gevarieerd aanbod van winkels en horeca. Gelukkig komen er veel mensen graag en vaak naar Goes! Het parkeerprobleem is goed aangepakt door de parkeergarage aan de Westwal.
De bereikbaarheid blijft op sommige tijdstippen een probleem. Vooral ’s ochtends en ’s avonds, als de mensen die op het bedrijventerrein de Poel werken en de scholieren, docenten, mensen uit de gezondheidszorg, bezoekers van het ziekenhuis en anderen allemaal tegelijk de stad in of uit willen.
Het probleem is bekend en de oplossing (en) ook. Voor de spoorwegovergangen liggen er plannen voor twee tunnels (van Hertumweg en Kloetingseweg) en voor het weggennet zou een afslag op de58 inde Poel de oplossing zijn. Als wethouder verkeer ben ik er dagelijks mee bezig, plannen maken, lobbyen in Middelburg en Den-Haag, nieuwe berekeningen, overleggen met Pro Rail en met Rijkswaterstaat. Het is een zaak van lange adem, al hoop ik wel dat er dit jaar belangrijke beslissingen worden genomen zodat er kunnen gaan beginnen met de uitvoering van het werk.
Op de korte termijn merken we in Goes niet veel van deze inspanningen. De verkeerssituatie blijft kwetsbaar, er kan niet een obstakel zijn of alles loopt vast. Dit zagen we op 29 januari toen de spoorbomen bij de van Hertumweg dienst weigerden. Binnen de kortste keren stond het verkeer in de hele stad vast, niet alleen in de buurt van de van Hertumweg maar ook vanaf de Deltaweg de stad in. Een vertraging van een half uur om je bestemming te bereiken was het gevolg. De gemeente werd overspoeld met telefoontjes en Twitter berichten, een uitdaging om dit goed te beantwoorden want communicatie is van groot belang op zo’n moment. De PZC kopte Verkeersinfarct in Goes door storing spoorbomen.
Dit voorval heeft ons weer met de neus op de (verkeers)feiten gedrukt en geeft motivatie om nog harder te lobbyen. En er is weer stof voor de verkeersdiscussie!
15 oktober 2010
Slecht ter been
Bijna iedere zaterdag ga ik gezellig naar de binnenstad, eerst koffiedrinken bij cafe Pubbles met Dick van der Velde en andere raadsleden en bekenden. Daarna winkelen, vaak kleine dingen, een leuk boek, een cadeautje en wat ik nog meer bedenk. Meestal dan weer terug naar de markt voor groenten, en tenslotte naar Albert Heijn voor nog wat andere boodschappen. Daarna met een volgeladen fiets terug naar ’s Heer Hendrikskinderen.
De afgelopen weken was dit heel anders: na een operatie aan mijn voet heb ik “loopgips”. Het klinkt alsof je ermee kunt wandelen, maar dat valt tegen! Ik kan maar kleine stapjes maken en kom heel langzaam vooruit. Na ongeveer 100 meter ben ik uitgeput en moet even zitten. Toch wilde ik op zaterdag 1 en zaterdag 8 september naar de markt, ook omdat het gezellig was met de activiteiten voor de verkiezingscampagne. De VVD ploeg stond bij cafe de Post.
Het was een slopende en leerzame ervaring. De voorbereiding: mijn zoon moest me met de auto brengen want ik kon niet fietsen. Waar het beste af te zetten: bij de Grote Kerk, ingang Korte Kerkstraat is de kortste loopafstand naar de markt. Ik schuifelde door de Korte Kerkstraat, kwam veel bekenden tegen. Iedereen keek naar mijn voet, wat heb jij nou? Tegen de tijd dat ik bij de terrassen aankwam, was ik doodop. Cafe de Post is juist het verst gelegen terras, dus nog een stukje schuifelen. De mensen die van het zonnetje genoten, keken me meewarig aan.
Gelukkig was het gezellig, ik heb heerlijk op het terras gezeten en de VVD ploeg aangemoedigd. Veel mensen gesproken die langskwamen, een kort poosje kunnen staan. Toen kwam de uitdaging om het toilet te bezoeken. Bij cafe de Post is dat een trap op. Een hindernis die ik niet kon nemen. Bij de buren van het Postkantoor waren ze zo vriendelijk mij het invalidentoilet op de begane grond te wijzen. Wat een goede voorziening voor mij op dit moment.
Na twee uurtjes ben ik heel langzaam weer terug gewandeld, opgehaald door mijn zoon. Na dit avontuur heb ik de hele middag op de bank gelegen om weer op krachten te komen. Al met al heel leerzaam om te ervaren wat mensen die slecht ter been zijn mee maken! De gladde bestrating op de Grote Markt, zonder oneffenheden is echt een geweldig voordeel. Ook de mogelijkheid om afgezet te worden dichtbij de Grote Markt is prima. Maar er zijn ongetwijfeld obstakels op andere plekken, bij beslissingen over inrichting van de stad wordt hierop gelet. Zelf zal ik hier nog meer aandacht aan schenken, wijs geworden door deze ervaring.